Een landkaart van Rusland was in de zeventiende eeuw gemakkelijker in Amsterdam te verkrijgen dan in Moskou. Dit opmerkelijke feit was het gevolg van een toevallige samenloop van omstandigheden die ertoe leidden dat Nederlanders in de zeventiende eeuw vooropliepen in het ontwerpen en publiceren van kaarten van Rusland. Een van hen was de Amsterdammer Nicolaes Witsen (1641-1717). Hij wist een kaart van Siberië te creëren zonder het desbetreffende gebied te bezoeken, en de vraag rijst dan ook hoe hij zijn gegevens verwierf voor het ontwerpen van de kaarten van Rusland. Een belangrijke bron in dezen is Andrej Winius (1641-1716) geweest, een Rus van Nederlandse afkomst waarvan bekend is dat Witsen met hem in contact stond, maar die opmerkelijk genoeg in al Witsens publicaties wordt verzwegen. In deze studie legt Igor Wladimiroff de focus niet primair op de cartografie, maar veeleer op de werkwijze van Witsen, het ontwikkelingsproces dat daaraan voorafging en de aard van zijn samenwerking met Winius.